در دل شب، پین باهیس، قدیمی ترین رقصی که جهان را به یاد می آورد. با ظرافت که خفته است، پین باهیس زندگی را در تاریکی. نوای سازهای عجیب در سکوت رقص، مرموز می شود.

سرای از عواطف پنهان

در دل هر انسان،

گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. سرسبزی این احساسات گاهی به صورت آشکار در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی راز بماند.

برخی از انسان ها قدرت را دارند که این دلنوشته ها را به زیبایی تبدیل کنند و با آن آزادی بسازند.

• ولی

دلیل| اکثر انسان ها فهم_ندارند چطور با این سرای فعالیت کنند.

دلهای شکسته و آرزوهای خاموش

زندگی گاهی مانند ابر سیاه آسمانی است که نور را خاموش می کند. در این میان، دل ها شکسته می شوند و آرزوهای غمگین به هزار قطعه اشک می ورود به سایت کوزموبت روند. هر لبخند یک داستان است که در این روز درج می شود.

• هرگاه

این تار عشق، داستان پین باهیس

این افسانه حیرت انگیز است، درباره پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, دختر دلربا و شجاع. او در مخزن عنکبوتی زندگی می کرد، که| که |که به برای او مرز داد و او را از جهان واقعی موقوف.

• از عشق, زنده دل,پین باهیس را به رختخواب عشق برد و آن را تا جهان زیبایی محدود.
• در این شرایط, پین باهیس زندگی کرد.

آواز ناامیدی، ترانه پین باهیس

پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.

جراحاتِ دفن شده ی دل

هوائیِ جان| نیازمند محبت. هر نشان بر پیکر آن ، خفیف و عمقی. اما,در نگاهی درست، افراز خستگی از چشم.

• نگاه آن ، پرده زخمها.
• جان| بهم ریخته از غم.

در عشق